Techniki obrony polegają na stosowaniu przez policjantów technik samoobrony polegających na ochronie przed atakiem napastnika szczególnie z użyciem niebezpiecznych przedmiotów, takich jak np.: nóż, pałka, kij, pręt metalowy, butelka czy siekiera. W zasadzie napastnik najczęściej uderza z bliska, aby dosięgnąć celu ataku szybko i skutecznie - usiłuje trafić funkcjonariusza głównie w głowę, szyję, bark lub tułów. Dlatego też, aby uniknąć przykrych konsekwencji zdarzeń z udziałem napastnika uzbrojonego w nóż lub podobny przedmiot należy posiadać umiejętności samoobrony – o której skuteczności decydują takie elementy jak stopień opanowania umiejętności technicznych, automatyzm ruchów, sprawność fizyczna, znajomość obowiązujących przepisów, wyposażenie techniczne i praktyczne umiejętności posługiwania się nimi.